Gisteren liep ik dan eindelijk de Singelloop! Ik had het eigenlijk niet aangekondigt meer op mijn blog aangezien het hardlopen de laatste weken niet echt goed ging. Ik zat gemiddeld op 2 keer per week lopen en blijf eigenlijk al weken hangen op les 21/22 van evy. Wat concreet betekent dat ik 11 tot 14 minuten achter elkaar kan rennen, maar daarna echt even moet wandelen om weer op adem te komen. Dus zonder grote aankondiging, zonder mensen langs de zijlijn ging ik dan toch lopen. Ik zag er eigenlijk nogal tegen op. Maar ik ging gewoon lopen en zou wel zien hoe ver ik kwam. Als ik even moest wandelen, geen schaamte. Het is al een prestatie opzich dat ik mee doe!

Dus ik startte gewoon en begon lekker te rennen. En ik bleef rennen en rennen. Ik had gewoon mijn les 22 aan staan van evy. En geheel vertrouwd kwam Lady Gaga en Justing Bieber voorbij. En ondanks dat Evy zei dat ik mocht wandelen, liep ik gewoon door. Ik had me voorgenomen om tot de waterpost te lopen die op 2,5 kilometer zou staan. Maar ik toen ik uiteindelijk bij het waterpunt, na 3 km, was, wilde ik alleen maar verder lopen.

De mensen om me heen motiveerde, de mensen langs de zijlijn, het vriendinnetje wat ver voor mij liep, alles zorgde ervoor dat ik bleef doorlopen. En wat bizar trots was ik op mijzelf toen ik na precies 33 minuten over de finish ging! Ik wist niet dat ik het in me had! Sterker nog, ik had nog nooit eerder 5k gelopen zonder wandelpauzes ertussen! Trots! En wat een motivatie! In oktober loop ik 8km en nu heb ik het vertrouwen dat me dat gewoon gaat lukken! YEAH!