Twee weken geleden deelde ik hier het verhaal van mijn vleesboom. Ik zat toen 2 weken na de operatie en nog midden in mijn herstel. Ik kreeg overdonderend veel reacties en ontvang nu nog steeds vaak de vraag hoe het gaat. Daarom weer tijd voor een nieuwe blog over mijn herstel.
Korte rewind
Ik had een vleesboom zo groot als een sinaasappel in mijn baarmoeder. Deze moest eruit, ik verloor veel bloed en ben nu aan het herstellen. Het hele verhaal deed ik hier op mijn blog.
En wat een reactie kreeg ik daarop! Het was gewoon overweldigend hoeveel mensen me een hart onder de riem staken. Ik kreeg op de dag van de operatie al veel lieve appjes van mensen wie ik het verteld had, maar dat viel in het niet bij alle reacties die ik nu kreeg. Ik kreeg ook een aantal beterschaps kaarten en zelfs een echte sinaasappel ballon. Zoveel liefde en zoveel complimenten. Het was een fijne bevestiging dat het een goede keuze was om mijn verhaal te delen. Dankjulliewel!
Hoe gaat het nu?
Dat is natuurlijk de meest gestelde vraag van de afgelopen weken! Het gaat elke dag een beetje beter. Ik doe mijn best om mijzelf elke dag een beetje uit te dagen en ietsje meer te gaan doen. Soms blijkt dat ik het aan kon en soms blijkt het nog teveel te zijn. Het is per dag kijken wat ik wel en niet kan. Het was een week geleden nog een hele prestatie dat ik voor het eerst (met hulp) naar de supermarkt ging of dat ik voor een paar uur naar kantoor gebracht werd.
Maar wat kan je nu?
Ondertussen probeer ik per week 3 dagen een grote activiteit te hebben, 2 dagen kleine activiteiten en 2 dagen echt rustig aan. Als we afgelopen week onder de loep nemen.
- Maandag: voor het eerst alleen naar de supermarkt + uit eten met de eetclub
- Dinsdag: Een paar uur werken bij Hoogte80 in Arnhem
- Woensdag: De hele dag op het stembureau zitten
- Donderdag: Helemaal niks doen
- Vrijdag: Meeting bij Hoogte80, Uit eten en naar een concert
- Zaterdag: Bijkomen en naar ouders huis rijden
- Zondag: Relaxen en blogjes schrijven
Dit is een hele drukke week geweest en misschien was het ook wel iets te druk. Ik merk dat ik geestelijk alweer veel meer aankan dan afgelopen week. Veel prikkels blijven lastig, uit eten gaan is bijvoorbeeld een hele crime. Maar er zijn genoeg manieren om dat toch een beetje dragelijk te maken. Bij het stembureau zitten was niet mijn beste keuze, dat wist ik van te voren ook. Toch was ik er 100% zeker van dat ik dat wilde doen. Ik zit al 8 jaar op het stembureau wanneer het kan en ik geniet er elke keer zo van. Het was het zeker waard, maar ervan bijkomen duurt langer dan ik zou willen.
Zo was vrijdag ook extra pittig. We hadden een meeting met het team van Hoogte80, extra belangrijk voor mij omdat ik al een aantal weken grotendeels uit de running was. Na een aantal uur in dezelfde ruimte zitten met veel gepraat was ik wel bek af, maar we gingen ook nog uit eten en naar een concert. Gelukkig kan je bij uit eten gewoon rustig zitten. Ik heb nog steeds moeite om lang op mijn benen te staan.
Naar je lichaam luisteren
De les blijft dat je goed naar je lichaam moet luisteren, zowel voor als na de operatie. Actie nemen als je klachten hebt en rustiger aan doen als je lichaam dat aangeeft. Veel mensen, waaronder ik, zijn te koppig om echt goed naar zijn/haar lichaam te luisteren. Ik heb afgelopen week wel iets teveel gedaan, dat wist ik op dat moment ook al. Als ik teveel doe begin ik verhoging te krijgen, wanneer je me aan mijn voorhoofd ziet zitten, dan is dat een teken dat ik moet gaan zitten en zo snel mogelijk rustig aan moet gaan doen. Afgelopen week was dat voor mij het teken om een pijnstiller te nemen.
En nu?
Het gaat echt steeds beter en ik kan gelukkig ook weer steeds meer. Binnenkort zal ik zelfs weer door de stad fietsen. Helaas moet mijn racefiets toch nog heel even binnen blijven staan, de prikkels als ik te snel ga en eventuele schrikreacties wil ik nog beperken. Ik moet mijn buikspieren nog even ontzien, tot half april zal ik dan ook niet teveel mogen tillen en kleine huishoudelijke taken nog met hulp van anderen moeten doen. Maar elke dag komt het einde van het herstel weer in zicht.
Dankjewel voor het lezen,
Liefs,
Veerle
Toen ik begon te lezen over je week en de grote van de activiteiten dacht ik. He das slim gedaan. Onthouden voor straks. Tot ik je week schema zag haha wat een drukte 😂
Gelukkig merk je wel kleine stapjes vooruitgang. Das super fijn. Beter langzaam vooruit dan snel en wisselvallig. 🙂 keep up!
haha in de basis is het een goed schema, maar voor drukke weken zoals afgelopen weken, schiet het er soms een beetje bij in. Maar gelukkig plan ik goed genoeg en hou ik ook genoeg rust! Dus zolang je dat blijft doen, komt het goed!
Jij ook succes met je herstel, denk aan je!
Die sinaasappelballon is wel echt heel cool 😀 Fijn om te horen dat je alweer ietsje mobieler bent! Ja rustig aan doen blijft lastig hè haha. Vooral als dat hoofdje weer van alles wil 😉 Herkenbaar.
haha ja tof is die he? Ik moest ook zo hard lachen toen ik hem kreeg, ondanks dat ik wat huiverig was toen ik de doos zag! Het gaat echt met de dag beter, ’s avonds voel ik me zo fit dat ik echt rustig aan moet doen om niet teveel te willen doen haha
Wat heftig, maar fijn dat het de goede kant op gaat. Ik vind het wel knap als je zo weinig kan dat je dan een dag in een stembureau gaat zitten 😉
Lijkt me heel lastig als je veel wil, maar je lichaam werkt niet mee. Sterkte met je herstel!
Het was ook zeker een pittige dag om daar te zitten, maar gelukkig was het zitten! En ik zat bij het stembureau bij mij om de hoek, dus ik kon ook tussendoor even naar huis om te liggen. Ik had erg geluk met mijn mede stembureauleden! & dankje, het gaat helemaal goed komen met het herstel!
<3333