Het is ondertussen alweer meer dan een week geleden dat ik de sleutels heb ingeleverd van mijn appartement in Utrecht. Ik heb nu geen vaste verblijfplaats en ben van plan om te gaan rondtrekken, eerst door Nederland en daarna ook in het buitenland. In dit artikel lees je hoe mijn eerste week als nomade is bevallen.

Om mijn ervaring als nomade te kunnen delen, moet ik eerste even toelichten hoe ik het heb aangepakt. Hoe heb ik de verdeling gemaakt met welke spullen je wel en niet houdt en welke je opslaat. Daarmee kan ik namelijk uitleggen waarom ik er voor heb gekozen om deze weken nog mild te beginnen met mijn nomade bestaan. Ik start in het huis van mijn ouders en ga me daar voorbereiden op het échte nomade bestaan.

Spullen

Het leeghalen van mijn huis is al maanden onderwerp van gesprek en het ontspullen is ook al vaker op mijn blog voorbij gekomen. Ik heb mijn spullen uitgezocht en heb alleen de essentiële dingen bewaard.

Ik heb een verdeling gemaakt tussen spullen die ik dagelijks nodig kan hebben, zoals mijn Samsung S10 Plus telefoon, bullet journal en laptop.
Deze spullen heb ik dan ook altijd bij mij. Het is belangrijk om een goede en snelle telefoon te hebben, zodat ik altijd en overal kan werken. De nieuwe Samsung S10 Plus voldoet volledig aan die eisen. Ook zijn een goeie back and front camera erg belangrijk als nomade. Ik wil goede foto’s kunnen maken als ik onderweg ben, maar ook kunnen skypen met mijn front cam. Dat kan ik allemaal met een Samsung S10 en daarom heb ik ook de keuze gemaakt voor deze telefoon.

Naast de spullen die ik altijd bij me heb, zijn er ook nog de spullen die ik soms nodig heb. Denk daarbij aan de voorraad shampoo of inktpatronen voor mijn vulpennen. Af en toe moet de voorraad die ik bij me heb worden aangevuld, dus moet ik deze spullen op een plek opbergen waar ik er makkelijk bij kan.

Daarnaast zijn er nog de spullen die ik wel wil houden, maar ik niet op korte termijn nodig heb. Denk aan specifieke meubels, spelletjes, creatieve spullen etc. Dit zijn de spullen die ik tot de tijd dat ik ze nodig heb, ook prima bij anderen kunnen logeren.

Ondanks dat ik best lang bezig ben geweest met het inpak en ontspul proces. Merk ik dat er nog een aantal spullen van stapeltje wisselen. Ik hoop ook nog dat ik in de toekomst nog besluit een aantal spullen weg te doen. Ik wil in de toekomst ook nog echt investeren in het maken van een capsule wardrobe. Door minder spullen te hebben, wordt de keuze elke dag makkelijker met wat ik aan wil doen. Ook draag ik minder spullen op mijn rug, win win toch?

Locatie van de eerste weken

De eerste aantal weken zit ik in het huis van mijn ouders. Daarmee voelt het alsof ik het nomade bestaan nog niet helemaal ben begonnen, maar het is wel onderdeel van het proces. Ik heb in deze weken nog de tijd om mijn spullen goed op te bergen zodat ik ze nog steeds kan vinden. Ik heb ze in mijn huis natuurlijk wel goed gegroepeerd ingepakt, maar ik moet ze ook nog op een logische manier opbergen. Als de doos met zelfhulpboeken helemaal achteraan staat, dan kan ik natuurlijk nooit een boek lezen wanneer ik dat wil.

Het is dus erg fijn om de tijd te nemen om mijn spullen goed op te slaan. Daarnaast zijn mijn ouders in een deel van deze periode ook op vakantie, waardoor het vanuit beide kanten ideaal uitkwam. Zij hebben een oppas voor de dieren en ik heb de tijd om rustig te wennen aan mijn nomade bestaan.

It hit me, i’m living with my parents!

Op de dag dat ik mijn sleutel inleverde, realiseerde ik me opeens ‘ik ben 33 en sta officieel weer bij mijn ouders ingeschreven‘. Waar het voor veel mensen een rampenplan is om terug te gaan naar je ouders, is het voor mij iets wat me heel veel rust geeft. 

Ik ga natuurlijk niet langere tijd bij mijn ouders wonen, het is gewoon de beginplek van mijn nomade bestaan en mijn basis hierin. Mijn spullen liggen hier op geslagen en ik kan altijd terugvallen op mijn ouders wanneer ik geen slaapplek heb.

Mijn angsten

Een week voor mijn nomade bestaan begon, kreeg ik opeens nare dromen. Opeens gingen al mijn dromen over het inrichten van huizen, huizendeals die niet door gingen of spullen die opeens op straat stonden. Onbewust vind ik het toch spannender dan ik aanvankelijk dacht. Of zijn het gewoon andersmans angsten die zich een weg in mijn hoofd beginnen te nestelen?

Het is écht heel fijn

Verder is het vooral gewoon heel fijn. Ik geniet er nu heel erg van dat ik een écht huis heb, met verschillende verdiepingen. Ik merk dat ik daardoor me beter vast houdt aan mijn ochtendroutines en ik daardoor productiever ben. Mensen die me kennen zullen nu raar opkijken, maar ik ben ook opgeruimder wanneer ik op verschillende verdiepingen leef. 

Ook realiseer ik me dat het nu echt begonnen is. Het plan wat ik al meer dan een jaar in mijn hoofd heb, is realiteit. Ik ben een nomade. Het avontuur gaat nu écht beginnen.

De planning

Nu het écht is begonnen, moet ik me toch gaan bezighouden met mijn planning. Ik heb toen ik dit plan aankondigde heel veel reacties gekregen. Veel mensen die wel een logeerbed hebben staan en een aantal mensen die écht een oppas nodig hebben. April staat al redelijk vast, ondanks dat de laatste week iets flexibeler is. Begin mei pas ik op het huis van een collega in Amsterdam en daarna zien we het wel. Ik heb een aanbod in Amsterdam en een aanbod in Arnhem. Ik wil het liefst in Arnhem zitten, omdat ik daar het meeste moet zijn. We gaan het deze weken maar eens concreet maken.

• April: bij mijn ouders
• Mei: 1 week Amsterdam – 3 weken Arnhem
• Juni 1 week Arnhem – Slovenie
• Juli: Slovenie
• Augustus: 1 week Slovenie – 3 weken Amsterdam
• September: 2 weken Amsterdam – 2 weken Utrecht
• Oktober: ?

Het is gewoon echt begonnen, ik leef als nomade in Nederland. Ik vind het vooral heel spannend en heb er heel veel zin in. Ik hoop in dit proces nog een hoop te kunnen ontspullen en een hoop nieuwe ervaringen op te doen. Op dit blog hou ik je op de hoogte van alle ontwikkelingen.

Pin it