Met nog minder dan 4 weken op de teller, voor ik als nomade door het leven ga, is het proces van ontspullen echt begonnen. Op 1 april lever ik de sleutels in van mijn appartement en heb ik vrij weinig spullen over. Het is een heel proces waar ik doorheen ga om maar zo min mogelijk spullen over te houden. Hoe gaat dat, ontspullen? Hier een kijkje in mijn proces.
Het proces
Het is een proces waar ik al maanden, al dan niet jaren, mee bezig ben. Doordat ik mijn huis tweemaal heb onderverhuurd, heb ik al behoorlijk veel spullen weg gedaan. Er is een heel schema met welke spullen ik waar ging opslaan en welke spullen er echt weg zouden gaan. Dat is een handige start geweest in het daadwerkelijk ontspullen.
Inlezen
Ik ben verschillende boeken gaan lezen voor ik daadwerkelijk begon met het proces. De één zegt dat je het beste per kamer kunt opruimen en de ander zegt dat je beter per onderwerp kunt opruimen. Boeken waar ik écht iets aan gehad heb:
Mijn proces
Ik ben begonnen met spullen uitzoeken waarvan ik wist dat ik ze weg ging doen. Ik verdeel ze in de stapels houden, verkopen/weggeven en kringloop. Alles wat niet in die stapels past, gaat direct de vuilniszak in. Ik vond kleding wel de makkelijkste om mee te beginnen.
Alles wat ik niet gedragen heb, alles wat me tegen staat om te dragen, alles wat eigenlijk niet lekker zit. Alles ging in de kledingzak. Meedogenloos ging het weg. Ik heb het ook maar meteen naar de kledingbak gebracht, er is geen weg terug.
De kleding die ik het meeste draag, zit of in de wasmand, of ligt in mijn badkamer omdat het verf van het wasrek komt. Hierdoor is de selectie snel gemaakt. Alleen de zomershirts moet ik nog doorheen, die heb ik natuurlijk al even niet aangehad. Er zijn een aantal kledingstukken die ik niet vaak draag, maar die zeker wel mogen blijven. Mijn favoriete feestdagenjurk, mijn colbertje, mijn favoriete trui van toen ik 16 was. Maar veel is er meedogenloos verdwenen. Ik hoef niet het jurkje te bewaren wat ik 8 jaar geleden in Dusseldorf kocht maar eigenlijk nooit draag omdat het te kort is. Ik hoef geen 8 paar skisokken te hebben als ik niet van plan ben veel in wintergebieden te zijn komend jaar. De capsule wardrobe is er toch bijna.
Mijn schilderspullen
Het viel me heel zwaar om al mijn schilderspullen weg te doen. Maar sinds in 2015 we de huur van het atelier hebben opgezegd, heb ik eigenlijk nauwelijks nog geschilderd. Vooral nu zonder vaste plek, voelt het nutteloos om al deze spullen te bewaren. De acrylverf is allemaal verkocht en opgehaald, veel tekeningen zijn bij het oud papier beland en van de week ga ik alle schilderijen nog een keer langs. Er gaat heel veel weg. Het voelt alsof ik een stukje van mijn identiteit verkoop. Ik ben geen schilder meer. Hetzelfde geldt voor de verkoop van mijn studieboeken. Waarom zou ik het handboek creatieve therapie in mijn kast hebben staan, wanneer ik weet dat niet werkzaam zal zijn als creatief therapeut?
Het lastigste om weg te doen, zijn de emotionele beladen spullen. Je merkt vanzelf wanneer je dat écht nog niet weg kan doen of dat de tijd er rijp voor is. Ik heb cadeaus van familieleden uit verre landen weg gedaan, briefconversaties met oude vrienden of die eindeloze voorraad opschrijfboekjes. Er kan zoveel weg. Als ik nu de doos met emotionele waarde door ga, die ik 3 jaar geleden bij mijn verhuizing maakte, dan weet ik van de helft al niet meer hoezo het erin zit.
Mijn tips om spullen kwijt te raken
- Om boeken kwijt te raken, werkt het het best om af en toe een geklusterd groepje op Twitter te zetten. Ik was bijvoorbeeld de helft van deze boeken binnen een half uur na mijn tweet kwijt.
- Nodig mensen bij je thuis uit en laat ze neuzen in alle dozen die je weg gaat doen.
- Wanneer je een idee hebt dat iemand iets wil, app ze dan een foto. Door het direct te vragen, zullen ze eerder reageren dan wanneer het in een groep gevraagd wordt.
- Wanneer je een doos opent die je eigenlijk al jaren niet hebt geopend, neem je dan voor om hem weg te doen en er bij uitzondering dingen uit te halen. Op die manier haal je alleen de echt emotioneel geladen spullen eruit.
Het schiet bij mij al lekker op. Ik heb de data al vast gelegd dat het gros van de grote spullen eruit gaat. Mijn schilderijen en planten worden volgende week al opgehaald en mijn tafel over 2 weken. De rest van de spullen ga ik in de komende dagen op Marktplaats zetten. Dus mocht je nog een witte 3 persoons Ektorp bank willen, dit is je kans!
Ik heb ook nog een spelletjesavond en een opdrink feestje op de planning staan, zodat meer mensen door mijn spullen kunnen neuzen.
Pin it
Goed bezig! Zeker bij gekregen spullen of spullen waar je in je hoofd waarde aan hecht, kunnen best lastig zijn om weg te doen. Ik vind het makkelijker worden als ik er iemand anders blij mee kan maken. Ik ga niet als nomade leven, maar wel verhuizen, dus ben ook flink aan het opruimen en meubels aan het verkopen. Ik merk dat ik vergeleken met sommige vrienden al veel heb weggedaan in de afgelopen jaren. Studieboeken of agenda’s van de middelbare school heb ik allang niet meer bijvoorbeeld. De boekenkast is er al een paar jaar uit, maar ik heb nog MEER dan genoeg spullen over. Veel succes met je ontspulmissie!
Je hebt helemaal gelijk, het maakt het zoveel makkelijker als je iemand anders er blij mee kan maken. Dat scheelt echt zoveel! Ik merk dat ik de emotionele spullen best lastig vind. Het helpt ook niet dat ik van huis uit best een hoarder ben. Ik kan dus echt mijn middelbare school agenda’s niet weg doen, dat lijkt me later zo leuk om door te kijken. Ik heb wel alle brieven van mijn penvrienden van vroeger weg gedaan. Al vroeg een penvriendin ooit of ik haar brieven wilde opsturen en of zij mij de mijne zou sturen. Het is tenslotte veel leuker om je eigen brieven te hebben. Maar ik wist dat dat spullen zouden zijn die ik anders eeuwig zou bewaren, terwijl het geen waarde meer had. Dus ik heb die van haar opgestuurd en mijne laten weggooien. Daar ben ik wel nog steeds blij mee!